Selecteer een pagina

🌱 Herstel vraagt geen moed, maar veiligheid

door | nov 2025 | Blog

“Je bent nu veilig, Sarah.”
Dat zei haar therapeut.

Hij glimlachte geruststellend, zijn stem zacht, zijn intentie goed.

Maar haar lichaam geloofde het niet.

Haar adem stokte, haar schouders bleven hoog.

Ze wist dat ze in een andere kamer zat, met andere muren,

maar haar zenuwstelsel dacht nog steeds dat hij elk moment binnen kon komen.

🌱 Herstel vraagt geen moed, maar veiligheid

Waarom slachtoffers pas kunnen helen als de wereld ophoudt hen te wantrouwen

💔 Herstel is geen keuze

De maatschappij noemt het “sterk zijn” of “loslaten”.

Maar herstel is geen daad van wilskracht —

het is een proces van ontdooien.

Een lichaam dat opnieuw moet leren ademen,

een geest die voorzichtig weer mag geloven dat stilte niet gevaar betekent.

Slachtoffers van narcistisch misbruik hebben niet geleerd om te vertrouwen,

ze hebben geleerd om te overleven.

Dat onderscheid maakt álles anders.

🧩 De fout in het systeem

Veel hulpverleners zien herstel als een traject:

stappen, doelen, meetbare vooruitgang.

Maar de werkelijkheid van psychisch geweld past niet in protocollen.

Wie slachtoffer is van een narcist,

leeft met een zenuwstelsel dat permanent op scherp staat.

Je kunt niet genezen in een omgeving die je brein nog steeds als onveilig ervaart.

Toch moeten slachtoffers vaak contact blijven houden met hun dader —

via co-ouderschap, mailverkeer, of verplichte “communicatie voor de kinderen.”

Ze worden aangemoedigd om rustig te blijven, te overleggen, volwassen te handelen.

Maar wat de hulpverlening niet ziet,

is dat elke mail, elk woord, elk contactmoment

een herbeleving is van macht, angst en controle.

Wie verwacht dat iemand herstelt terwijl de dader nog toegang heeft,

vraagt het onmogelijke.

⚖️ Herstel begint bij loskomen

Echt herstel kan pas beginnen

wanneer de dader in geen enkel vlak meer invloed heeft.

Niet fysiek, niet emotioneel, niet digitaal, niet financieel.

Dat betekent:

  • geen “verplichte communicatie” als die onveilig is;
  • geen gedeelde hulptrajecten waarin dader en slachtoffer in dezelfde mails staan;
  • geen neutraliteit die misbruik gelijkstelt aan miscommunicatie.

Herstel vraagt grenzen —

niet als straf, maar als bescherming.

Hulpverlening die dit niet begrijpt,

bouwt een brug tussen dader en slachtoffer

waarover opnieuw controle wordt uitgeoefend.

👶 Wanneer er kinderen in het spel zijn

Juist als er kinderen bij betrokken zijn,

ligt er een nog grotere verantwoordelijkheid bij de hulpverlening.

Een ouder die psychisch mishandeld is,

kan pas écht weer veiligheid bieden aan haar kind

wanneer ze zelf de ruimte krijgt om te helen —

zonder angst, zonder manipulatie, zonder voortdurende dreiging.

Een kind kan pas veilig opgroeien

als de veilige ouder beschermd wordt.

Als de gezonde ouder niet herstelt,

wordt het kind alsnog opgevoed in spanning en verwarring.

De psychische schade verschuift dan simpelweg van ouder naar kind,

en het patroon van misbruik blijft bestaan.

Door niet in te grijpen,

houdt het systeem de mishandeling levend —

generatie na generatie.

Herstel van de ouder ís dus ook herstel van het kind.

Wie de gezonde ouder ondersteunt,

doorbreekt een keten van trauma die anders blijft woekeren.

🩺 Wat hulpverleners moeten weten

  • Veiligheid gaat vóór contact. Geen mens kan helen in voortdurende spanning.
  • Neutraliteit is geen deugd als er sprake is van geweld.
    Objectiviteit mag nooit betekenen dat waarheid wordt genegeerd.
  • Herstel begint pas bij afstand. Loskomen is niet ontwijken — het is overleven.
  • Erken dat trauma geen gedrag is, maar een reflex.
    Angst, alertheid en wantrouwen zijn niet lastig, ze zijn logisch.

Hulpverleners moeten leren zien dat de rust van de dader vaak schijn is,

en de chaos van het slachtoffer de waarheid.

🕊️ De waarheid

Herstel is geen heldendaad.

Het is geen keuze, geen oefening in veerkracht.

Het is het langzaam terugwinnen van wat ooit van binnen gestolen werd —

en dat kan alleen in vrijheid.

Je kunt niet helen aan de ketting van degene die je brak.

De hulpverlening die dat durft te erkennen,

maakt het verschil tussen herhaling en herstel.

⚖️ Het Ongeziene Systeem – Tussen licht en schaduw van herstel en miskenning

Waar verhalen inzicht brengen in macht, menselijkheid en herstel.

Lieve groet,

Elena

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *